De man die u zoekt is misschien een vrouw
Vanaf de jaren 90 waren er steeds meer promotiecampagnes die de rol van vrouwen
bij de rijkswacht of bij de gemeentepolitie benadrukten. Ze waren bedoeld om meer
vrouwen aan te werven en iets te doen aan het bijna uitsluitend mannelijke imago van
de verschillende politiekorpsen.
Mannenberoepen en vrouwenberoepen ...
De kloof is aan het verdwijnen, maar de samenleving heeft lange tijd een onderscheid gemaakt tussen deze twee categorieën waarin zelden werknemers van het andere geslacht voorkomen. Beroepen in de zorg en de opvoeding waren weggelegd voor vrouwen terwijl leidinggevende functies of fysieke beroepen eerder voor mannen bestemd waren.
De gemeentepolitie nam in de jaren 50 de eerste vrouwen in dienst voor maatschappelijke taken. Die taken, die losstonden van de politietaken, werden aan vrouwen toegewezen omdat men ze associeerde met de stereotiepe rol van de vrouw en de moeder. De opdrachten hielden toen uitsluitend verband met de jeugd, het gezin en de zeden, bijvoorbeeld de opvang van slachtoffers van seksueel geweld. Die vrouwelijke versterking werd relatief goed onthaald omdat de mannen zo meer tijd kregen voor het ‘echte’ politiewerk. Pas vanaf 1978 nam de gemeentepolitie vrouwen aan die dezelfde opdrachten als mannen vervulden. Dat heeft de interne cultuur maar ook het imago van de politieorganisatie ingrijpend veranderd.
Bij de gerechtelijke politie konden vrouwen pas vanaf 1980 solliciteren naar de functie van agent-inspecteur.
Bij de rijkswacht werden de eerste vrouwen ingelijfd in 1981. In de jaren 90 probeerde men met verschillende politieke beslissingen het aantal vrouwen te verhogen, maar de verandering kwam slechts traag op gang. Er kwamen minimumquota voor vrouwen en wervingscampagnes om een vrouwelijk publiek aan te trekken. Daarnaast werden de selectiecriteria aangepast om meer vrouwen te laten slagen voor de fysieke proeven. Vooral de minimumgrootte was voor veel vrouwelijke kandidaten een struikelblok.