Achter de schermen met Daniel en Philippe Vandierendonck
In het ouderlijke huis van de familie Vandierendonck staat ongetwijfeld een gebak klaar voor de vaderdag van Daniel (75). Ook tijdens het interview voor de Facebookreeks ‘Achter de schermen’ was het gezelligheid troef, en kwam de fantastische band tussen de goedlachse vader en zoon Philippe (50) meteen naar voren. Wat volgde was een interview – vol plagerijen – over hun keuze voor het politieberoep en relatie als vader en zoon.
De keuze voor het politieberoep
“Ik koos voor de gemeentepolitie onder druk van mijn ouders”, steekt vader Daniel van wal. “Ik had automechanica gestudeerd, maar ze zagen me liever in een job met meer zekerheid. Ik heb mijn werk graag gedaan, vooral toen ik wijkagent was in de wijken Knokke-Zoute en Duinbergen. Toch had ik voor mijn zoon een andere toekomst in gedachten. Hij was goed bezig met zijn studies voor kinesist, maar droomde van een politieloopbaan.”
“Ik was als kind al enorm gefascineerd door de politie en speelde het liefst met mijn politiewagentjes”, vertelt Philippe. “In de familie waren ook twee nonkels bij de politie en de collega’s van mijn vader kwamen regelmatig bij ons thuis. Ik groeide echt op in die politiesfeer. Mijn vader nam me ook mee naar de voetbalwedstrijden van de toenmalige gemeentepolitie. Hij was coach en speler, en ik stond in voor de EHBO.”
Preus lik fjirtig
“Ik ben enorm trots op Philippe”, glundert Daniel. “Hij was een harde werker, studeerde goed en wou iets van zijn leven maken. Ik ben heel fier dat hij het zo ver heeft geschopt. Hij was enorm gemotiveerd om bij de politie te gaan en door te groeien.”
“Die fierheid is wederzijds”, lacht Philippe. “Elke eerste schooldag vertelde ik trots dat mijn vader politieagent was. De leerkrachten en kinderen in mijn klas vonden dat heel speciaal. Vroeger keken de mensen op naar de pastoor en notaris, maar ook naar de politie. Af en toe stopte de combi ook eens aan de schoolpoort. Ik herinner me nog goed dat het hard regende en dat mijn vader me met de politiewagen naar school bracht.”
De samenwerking
“We werkten ook enkele jaren samen”, vertelt Daniel. “Ik was toen wijkagent en Philippe wachtofficier. Dat heeft nooit voor problemen gezorgd, zelfs niet toen Philippe nog thuis woonde. We hebben altijd een goed onderscheid gemaakt tussen onze band thuis en op het werk. Aan de keukentafel spraken we weinig over het werk.”
“Ik herinner me wel nog goed dat ik je via de radio opriep en dat je daar niet blij mee was”, lacht Philippe. “Je was bij iemand uit je wijk een koffie aan het drinken en zei toen: Mijn zoon roept me hier nu op terwijl ik rustig een koffie drink. De lastigaard!”
“Dat herinner ik me ook nog goed”, bulderlacht Daniel.
Gouden raad voor de nieuwe lichting
Op het einde van het gesprek had Daniel nog een gouden tip voor de nieuwe lichting. “Ik geef de jeugd die droomt van een politieloopbaan graag hetzelfde advies dat ik Philippe gaf. Gebruik je gezond verstand, blijf met je voeten op de grond en luister naar je team. Daar kom je het verst mee. Zeker als je graag als leidinggevende wil werken.”
(Kader) Over Daniel en Philippe
Daniel Vandierendonck werkte 38 jaar bij de gemeentepolitie van Heist en later de politiezone Damme/Knokke-Heist. In de laatste jaren van zijn loopbaan was hij wijkagent in de wijken Knokke-Zoute en Duinbergen. Zijn zoon Philippe Vandierendonck volgde in zijn voetsporen en maakt intussen 31 jaar deel uit van het politieteam. Hij is er commissaris en heeft de leiding over de directie Veiligheid.