Jos werd als enig kind geboren in het Heilig Hartziekenhuis in Leuven, toen beter bekend als “het moederhuis” aangezien elke Leuvenaar daar geboren werd. Hij groeide op in Blauwput waar zijn ouders een beenhouwerij hadden en waar hij zijn schoolcarrière startte in de kleuterklas aan de school op het Jeugdplein. Zijn lagere school deed Jos aan de Sint-Jozefsschool (Patroonschapstraat), voor het middelbaar trok hij naar de SPAS, de Sint-Pieters ambachtsschool in de Dekenstraat (nu het VTI). Hij behaalde daar na 4 jaar zijn diploma elektriciteit. Daarna heeft hij nog 3 jaar gestudeerd voor een extra diploma bouwkundig tekenen. 'Nadien heb ik nog binnenhuisarchitectuur geprobeerd in het hoger onderwijs, maar dat was niet mijn richting en toen de examens eraan kwamen, ben ik ermee gestopt.'

Van Rotring-pen naar computer

Na zijn schoolse avonturen begon Jos met de zoektocht naar werk, maar werd telkens geweigerd omdat hij zijn legerdienst nog niet gedaan had. Uiteindelijk meldde hij zich toch aan. 'Legerdienst doen vond ik heel dubbel, het lag mij niet echt maar het voordeel was wel dat je niet moest denken maar enkel bevelen moest opvolgen.' Jos kreeg eerst een opleiding rijbewijs C in Heverlee, werd zo chauffeur en werd dan naar Duitsland (Delbrück) overgeplaatst om er met de vrachtwagen of Jeep mensen en materiaal rond te rijden. 'Een ander voordeel was dat mijn conditie toen wel tiptop in orde was. Op sommige dagen kregen we de keuze om ofwel de garage te poetsen ofwel te sporten. Die keuze was snel gemaakt!'

Bij terugkomst van de legerdienst vindt Jos vast werk bij het studiebureau van de Boerenbond waar hij ontwerpen voor stallen tekende. 'Ik heb er 17 jaar gewerkt en heb dus heel wat koeien en varkens gehuisvest', lacht Jos. 'Tot de computers kwamen, ik heb namelijk nog leren tekenen met een Rotring-pen op kalkpapier. Uiteindelijk ben ik ontslagen omdat ik toen nog niet met de computer overweg kon.' Jos blijft echter niet bij de pakken zitten en schrijft zich bij de VDAB in voor een cursus “technisch tekenen met de computer”. Daarna vond hij al snel terug werk. “Ik heb na de opleiding bij stad Leuven gesolliciteerd en dat bleek om een functie bij de politie te gaan. Tijdens één van de toelatingstesten vroegen ze naar mijn ervaring met computers, want ze wilden die toen aankopen. Nadat ik werd aangenomen, heeft het toch nog 3 jaar geduurd eer de computers er effectief kwamen en heb ik in de tussentijd nog met kleurpotloden schetsen van ongevallen getekend.”

Als tekenaar werkt Jos 21 jaar lang voor politie Leuven: hij maakt schetsen van o.a. verkeersongevallen, plannen van evenementen zoals Marktrock, maar ook evacuatiewegen, plannen voor  horecaterrassen en indelingen van bureaus komen aan bod. 'Over de jaren heen heb ik wel gemerkt dat het aantal ongevallen gedaald is, waardoor ons werk ook verminderde. Vier jaar geleden, op 61-jarige leeftijd, mocht ik op pensioen. Ik heb altijd graag gewerkt en heb ook altijd het gevoel gehad dat ik gewaardeerd werd.'

Hocus, pocus, pas!

Naast zijn werk hechtte Jos veel belang aan zijn vrije tijd. Als tiener stond hij in leiding bij de Chiro. Vanaf zijn 21ste maakte hij de overstap naar het jeugdhuis Grams te Blauwput, waar hij als bestuurslid verantwoordelijk was voor het organiseren van activiteiten en het tappen van pintjes. Toen hij daarvoor te oud werd begon hij zich meer met honden bezig te houden. In 1981 had hij zijn eerste hond, een Dobermann, waarmee hij naar de hondenschool in Bonheiden ging, want er werden toen nog geen gehoorzaamheidslessen in het Leuvense gegeven. In 1990 startte hij zelf een hondenschool op de Aarschotsesteenweg in Rotselaar. Deze groeide 3 jaar later uit tot hondenschool Pavlov in Haasrode en Jos was er de eerste 15 jaar voorzitter.

Ondertussen had Jos nog een nieuwe hobby, namelijk goochelen. 'Het goochelen is eigenlijk gestart met een groepje vrienden waarmee we vaak gingen kajakken. Jaarlijks verkleedden we ons voor het carnaval in Blauwput als circus en noemden we onszelf “circus Fiasco”. Na een operatie waarbij onze goochelaar overleed, heb ik mezelf enkele goocheltrucs aangeleerd en zo is de bal aan het rollen gegaan. Nadien is dat circus wat verwaterd maar mijn interesse in goochelen bleef en zo heb ik 30 jaar lang opgetreden als goochelaar voor kinderen onder de naam Sabas. Ik werkte daarbij vaak met honden en konijnen maar ook met duiven en zelfs een kip.' De optredens heeft Jos ondertussen achter zich gelaten maar hij is nog steeds lid van De Kleine Joker, de goochelaarsvereniging in Leuven. Maandelijks komen ze samen om voor elkaar te goochelen en geven elkaar daarbij tips. Wie ze graag aan het werk ziet, kan dat op 10 februari 2023 tijdens de Magische Avond van De Kleine Joker.

Tien jaar geleden verhuisde Jos met Martine naar Heist-op-den-Berg. Hier is hij nu actief als natuurgids voor kinderen in het provinciaal domein ‘de Averegten’. Vorig jaar nog volgde hij de cursus natuurgids bij Natuurpunt.

Wij zijn alvast benieuwd welke nieuwe interesses en hobby’s Jos de komende jaren nog zal ontdekken!