Reactie korpschef omtrent vrijlating jongeren

Als korpschef van de politiezone K-L-M ondersteun ik volledig de grieven en bemerkingen van de procureur van Halle-Vilvoorde (zie artikel). Specifiek voor wat betreft het dossier dewelke de voorbije weken werd behandeld door mijn diensten is het frustrerend te moeten vaststellen dat onze mensen gedurende meer dan 20 uur hebben gewerkt aan het dossier (huiszoeking, verhoren, onderzoek materiële bewijzen e.d.-) en de minderjarigen, zij het wel onder voorwaarden, dienden vrijgelaten te worden omdat er weeral geen plaats is in een gesloten instelling.

Het is een oud zeer, reeds meer dan dertig jaar moet ik hetzelfde vaststellen. Het werk van gemotiveerde politiemensen wordt teniet gedaan door een gebrekkige strafuitvoering of wegens een tekort aan plaatsen in gevangenissen of jeugdinstellingen. Zowel minderjarige als meerderjarige criminelen lachen uiteindelijk gewoon de politie uit wanneer ze aangehouden worden, kort nadien opnieuw vrij rondlopen en de politie komen uitdagen tot zelfs op het commissariaat. Uren werk voor uiteindelijk niets want enkel een kordate aanpak en een duidelijk signaal werkt bij veel van die daders. Zeker naar de minderjarigen toe is er, zoals de procureur zelf meldt, soms een snelle en kordate aanpak nodig. De strengste straf is al decennia een lege doos en de vraag stelt zich in hoeverre men hier wel iets wil aan veranderen.

Wordt het niet tijd dat men stopt met het “bepamperen” van bepaalde jongeren die zware feiten plegen. We zien op de werkvloer ook een groot verschil met vroeger. Sommige ouders kunnen of willen hun verantwoordelijkheid ook niet meer nemen en laten hun kinderen op straat ronddolen. Zolang ze niet thuis voor problemen zorgen is er voor hen geen probleem. En als ze uiteindelijk toch willen reageren is het te laat en vragen ze hulp bij de politie. De sociale media speelt hier eveneens een zeer negatieve rol. Facebook, Instagram, WhatsApp,…. allemaal moderne communicatietools die misbruikt kunnen worden door mensen met slechte bedoelingen. Vooral bij de jeugd is dit een probleem waarbij zij eveneens veelal slachtoffer zijn, denken we o.a. aan sexting. Vroeger reageerden wij naar het parket toe omdat wij het gevoel hadden dat ons werk niet werd geapprecieerd en de politiemensen onvoldoende werden gesteund. Vandaag werken wij op een zeer constructieve wijze samen met het parket Halle-Vilvoorde en trekken wij gelukkig aan één zeel. Ook de meeste onderzoeksrechters en de jeugdrechters gaan mee in het verhaal maar dan wordt je geconfronteerd met het feit dat op het einde van de strafrechtelijke keten het volledig fout loopt. Het demotiveert nog steeds onze mensen.

Ik ben niet verwonderd over het feit dat minder jongeren geïnteresseerd zijn om bij de politie te komen werken. Er is soms een gebrek aan respect  niet enkel naar de politiemensen toe maar ook voor het door hen geleverde werk. Hetzelfde verhaal kennen we in het kader van “geweld tegenover politiemensen”. Ik vraag dan ook aan de politieke leiders in dit land om de nodige middelen te verschaffen aan politie en justitie, te stoppen met de besparingsdiscours en  om de nodige wetgeving goed te keuren die, wanneer  nodig, aan politie en justitie de mogelijkheid geven om kordaat op te treden. Politiemensen zijn het beu. Ik begrijp hen volledig.

We mogen ook niet vergeten dat uiteindelijk de burger hiervan het slachtoffer is en blijft. Elk slachtoffer verwacht dat politie en gerecht haar werk doet en zou hier moeten vertrouwen in hebben. Wanneer je dan geconfronteerd bent met een vorm van straffeloosheid of onvoldoende kordaatheid, moet je niet verwonderd zijn dat de burger geen vertrouwen meer heeft in politie en justitie. Het zijn wel de politiemensen die dagdagelijks op de werkvloer geconfronteerd worden met ontevreden burgers en ook dit worden veel politiemensen beu.

Ik heb nog steeds het gevoel dat politie en justitie eerder een noodzakelijk kwaad zijn. We zijn nodig maar het mag niet veel geld kosten.

Eerste HCP Alain Meerts

Korpschef politiezone K-L-M