De senior van de maand februari
Onze senior van februari is Maria Lambeir (78), geboren en getogen in Wilsele-Putkapel. Ze is nooit getrouwd en woont er nog altijd in het ouderlijke huis. Maar ze is geen huismus. Ze is heel sociaal en hulpvaardig en altijd actief geweest in het verenigingsleven van haar woonplaats.
Mannequin
Na haar opleiding snit en naad in het Instituut De Wandeleir in Leuven (bestaat niet meer) heeft ze 11 jaar gewerkt in een naaiatelier in de Volmolenlaan in Leuven, dat ook niet meer bestaat. Maria: "Daarna trok ik naar Brussel, waar ik in het naaiatelier Socarie modellen maakte voor kleren, mantels, blouses en rokken. Ik was er ook een soort mannequin, want ik moest die modellen zelf passen. Nadat mijn moeder overleden was, kreeg ik in 1978 een job aangeboden in de keuken van de kliniek van Pellenberg. Ik deed er ook de cafetaria en de ‘koffietour’, waarbij ik koffie bracht naar de dokters en professoren".
Gasthuisberg
"Toen de kliniek overgenomen werd door het UZ Leuven, ben ik op Gasthuisberg gaan werken in de keuken en de bakkerij. Ik heb er ook ingestaan voor de verzending van de gerechten naar de verpleegeenheden en naar de kliniek van Pellenberg. Ik werkte er van 5 uur tot 13 uur, zodat ik daarna voor mijn vader kon zorgen. Op 1 november 1997 ben ik met brugpensioen gegaan en nauwelijks 19 dagen later stierf mijn vader na een korte ziekte. Hij was 90, ik heb 20 jaar voor hem gezorgd nadat mijn moeder overleden was."
Zomerse zondag
Het overlijden van haar vader was een zware slag voor Maria, maar ze viel er niet door in een zwart gat. Ze deed verder wat ze altijd al gedaan had toen ze nog werkte: babysitten en zieken bezoeken in de geburen, in de parochie helpen met onder andere de kerk poetsen en versieren, en meewerken bij de toneelvereniging ‘Hojapa’ (afkorting van ‘Honderd jaar parochie’). Omdat ze nu meer tijd had, nam ze er boodschappen doen bij voor de buren en voor de mensen die dat zelf niet meer konden. Maria: "Die boodschappen doe ik nog altijd, maar de kerk poetsen is me sinds kort te zwaar geworden. Ik sta wel nog in voor de versiering met bloemen en help een handje bij huwelijken en begrafenissen. Ook werk ik mee aan de jaarlijkse ‘Zomerse Zondag’, een rijkelijke broodmaaltijd bij het afsluiten van het kerkelijk jaar in de refter van het Montfortcollege. Ik zorg voor alles wat er op tafel komt, dat sluit aan bij mijn vroegere werk.”
Hojapa
Ook bij Hojapa is Maria nog altijd zeer actief. “Ik zorg mee voor de rekwisieten, de kleren en het decor. Ook doe ik de reservatie van de plaatsen voor de jaarlijkse toneelvoorstelling, die sinds vorig jaar plaatsvindt in het nieuwe gemeenschapscentrum ‘De Bosstraat Putkapel’. Voor het eerst mochten we in januari ook een voorstelling spelen in de Stadsschouwburg van Leuven. Elk jaar in juni steek ik ook de handen uit de mouwen bij de jaarlijkse barbecue van Hojapa in het gemeenschapscentrum, waar zowat 125 personen naartoe komen.”
Hobbyles
Maria is altijd zeer handig geweest met allerlei hobbywerkjes. “Daarom geef ik nu in het Dienstencentrum Ter Putkapelle elke maandag hobbyles (breien, haken, knutselen…) aan ongeveer 35 geïnteresseerden. Op de kerstmarkt en op de opendeurdag van Ter Putkapelle kleed ik telkens een stand aan waar we de gemaakte werkjes verkopen. De opbrengst gaat naar de aankoop van nieuw materiaal.”
Maria gaat nog altijd even dynamisch en enthousiast door met al die activiteiten. Tijd om zich te vervelen heeft ze dus niet, want er komen nog vele vergaderingen bij kijken. Ook van de Seniorenraad van Wilsele-Wijgmaal, waar ze lid van is. Bovendien doet ze haar huishouden nog volledig zelf.