Senior van de maand april

Denis Van Brussel is een geboren en getogen Leuvenaar (03/09/1935). Hij kent Leuven op zijn duimpje en spreekt vloeiend 't Leivens. Dat was eventjes schrikken voor de senioreninspecteurs die hem komen interviewen. Gelukkig schakelt de senior van de maand april vlotjes op het algemeen Nederlands over. 

Dennis Van Brussel

Onze senior van de maand april woont samen met zijn echtgenote Joanna Parijs in het woonzorgcentrum Edouard Remy. Wanneer onze senioreninspecteurs bij hen hun opwachting maken, krijgen ze meteen te horen dat ze eigenlijk op audiëntie bij de president zijn. Denis is namelijk president van de mannen van het jaar 1935. Elke tweede vrijdag van de maand komen de mannen samen in café Sint-Jean aan het station om te vergaderen. Van de mannen van het jaar 1935 zijn er nog maar 5 mensen lid. Het is een klein maar tof groepje. Volgens Denis zijn de vrouwen niet gewenst tijdens die bijeenkomsten. Al lachend vult hij aan 'tenzij om te werken' waarop Joanna meteen met 'awel dan ga ik niet mee!' repliceert.

Dat het interview op internationale vrouwendag plaatsvindt, ontgaat ook Denis niet. 'Jij hebt het vandaag voor het zeggen, de andere 364 dagen van het jaar hebben de mannen het voor het zeggen', grapt hij tegen senioreninspecteur Patricia Van de Walle. Hij merkt ook op dat er vroeger geen vrouwen bij de politie waren. 'Die zaten thuis aan de haard'. Denis vindt het wel goed dat er nu een gezonde mix is van mannen en vrouwen.

Het koppel prijst zich gelukkig in het woonzorgcentrum en wordt graag gezien door het personeel. Nog elke dag bij elkaar kunnen zijn op die leeftijd maakt voor hen het verschil. Denis vreest dat wanneer één van de twee zou wegvallen de tweede vlug zal volgen. Het verdriet zou moeilijk te verwerken zijn.

Het echtpaar maakt wel de bedenking dat het personeel heel vriendelijk is, maar dat ze onderbemand zijn. 'Twee of drie mensen extra zou wenselijk zijn en de dienst ten goede komen', vinden ze.

Beiden genieten dagelijks van de kleine dingen in het leven waarbij muziek een grote rol speelt. In de kamer staat een chique platendraaier, die volgens Denis bijna is afbetaald (lacht), en een rek met tal van cd's. Denis en Joanna luisteren vaak samen naar muziek. Zij houden van alle genres.

Levensloop 

Denis heeft lager onderwijs gevolgd bij de Broeders van Liefde in de Redingenstraat in Leuven.

Op 16-jarige leeftijd ging hij aan de slag in de firma 'Atelier La Dille' die later failliet is gegaan.

Op 18-jarige leeftijd is Denis zijn verplichte legerdienst gestart. Gedurende die 21 maanden heeft hij in Doornik een opleiding tot wapenmaker genoten. Nadien is hij naar Brasschaat overgeplaatst. Een auto had Denis toen nog niet dus verplaatste hij zich met de trein.

Toen hij ongeveer dertig jaar oud was, is Denis in Brussel (Machelen) begonnen bij garage Renault voor een periode van 9 jaar.

In 1970 is Denis gehuwd met Joanna die werkte in de carrosserie Parijs op de Brusselsesteenweg in Herent. Samen hebben zij de carrosserie, die eigendom was van Johanna's vader, overgenomen. Ze hebben het bedrijf gerund tot aan hun pensioenleeftijd.

Daarna hebben ze hun intrek genomen in een appartement in de Brusselsestraat in Leuven waar ze zijn gebleven tot thuis wonen op zelfstandige basis moeilijk werd. Nadat Joanna ten val is gekomen, hebben ze hun intrek genomen in het woonzorgcentrum Edouard Remy.

Jaren geleden is bij Dennis de diagnose Parkinson gesteld. Dat uit zich in lichte trillingen in zijn armen. Met de ziekte van Parkinson is het heel belangrijk om fit te blijven. Denis gaat daarom wekelijks drie keer naar de kinesist. Hiervoor neemt hij de bus aan het woonzorgcentrum die tot op 100 meter van de kinesist rijdt.

Joanna gaat drie keer per week met de taxi naar Gasthuisberg voor nierdialyse waar zij toch een viertal uur blijft.

Slachtoffer van gauwdiefstal

Met de politie is Denis nooit in contact gekomen, tenzij voor aangifte te doen van een gauwdiefstal. Denis werd hier drie keer op oudere leeftijd slachtoffer van. Nooit heeft hij iets van de diefstal gevoeld. 'Die mannen zijn gespecialiseerd', zegt Denis, 'En ze kiezen er hun slachtoffers wel uit'. Denis vindt het heel moeilijk om nog samen met zijn vrouw buiten te komen in de stad. Zij voelen zich onzeker omdat zij niet zo goed te been zijn. Het gaat niet meer zo vlot als vroeger. 'Ik moet soms op mijn tanden bijten, en het zijn dan nog de mijne niet', grapt hij.

Hobby's

Denis houdt van alle sporten waarbij een bal aan te pas komt. Zo heeft hij vroeger gevoetbald, maar hij heeft ook tennis, volleybal en petanque gespeeld.

Met de seniorenadviesraad van Bertem heeft Denis in 2017 zelfs een trofee gewonnen .

Denis en Joanna gaan af en toe nog iets drinken in De Pintelier, de cafetaria van het woonzorgcentrum. Dit gebeurt vooral wanneer de kinderen van de broer van Denis op bezoek komen.

Bij goed weer maken zij een korte wandeling in de binnentuin of gaan zij zitten op een bankje.

Op de slotvraag of zij verder nog spectaculaire verhalen kunnen vertellen, zegt Denis met een ondeugende glimlach: 'Ja, maar dit mag de buitenwereld niet te horen krijgen'.