Het concept van administratieve sancties

Wat zijn administratieve sancties?

Het grote verschil tussen deze nieuwe verordening en de oudere is dat de Stad nu administratieve sancties kan verbinden aan overtredingen of overtredingen. Voorheen konden overtredingen van de gemeentelijke verordeningen immers alleen worden bestraft voor de politierechtbank en voor straffen variërend van 1 tot 25 frank (vermenigvuldigd met een bepaalde coëfficiënt en sinds 2002 omgerekend in euro's), evenals gevangenisstraffen van 1 tot 7 dagen (gevangenisstraf die praktisch nooit wordt uitgesproken, of nog minder wordt uitgevoerd). Aangezien het aantal zaken voor de politierechtbank zeer hoog is (alle verkeersgeschillen worden door de politierechtbank behandeld), worden de vonnissen vaak met een zekere vertraging uitgesproken, of wordt de procedure om de een of andere reden stopgezet. Dit creëert een gevoel van straffeloosheid of onrechtvaardigheid dat soms geschillen en conflicten in de buurt versterkt.

Met het nieuwe Algemeen Reglement van de Politie (aGP) machtigt de wet de gemeenten dan ook om te voorzien in een systeem van administratieve boetes. Het uiteindelijke doel is niet om zonder onderscheid te straffen, maar om te zorgen voor een snelle en evenredige opvolging van een hele reeks gedragingen die het leven in de wijken verergeren: blikjes gooien, sigarettenpeuken of andere voorwerpen, een sloot vervuilen, een overlast veroorzaken, uw hond laten zwerven, monumenten beklimmen, het niet onderhouden van de stoep of het waternet, auto's of hekken beschadigen, graffiti, etc. De nieuwe RGP stelt de gemeenten ook in staat om boetes op te leggen aan degenen die dergelijke daden plegen.

Wat de toepassingsfilosofie betreft, is de AGP niet a priori een repressief instrument. Het is in de eerste plaats een gedragscode voor de burger. De verschillende categorieën van personen die belast zijn met het toezicht op de naleving (politieagenten en gemandateerde gemeenteambtenaren) gebruiken dit instrument dan ook om de norm te voorkomen en eraan te herinneren. Als dit niet voldoende is, kunnen deze zelfde mensen natuurlijk een rapport opstellen in geval van kwade wil of duidelijke onbeschaafdheid.