Kamiel Vandenberge is onze senior van de maand juli 2023
Kamiel Vandenberge, onze senior van de maand juli, is een rasechte Leuvenaar. Geboren en getogen in Leuven, maakt hij enkele afslagen naar Duitsland en Oostende, maar vindt toch telkens weer de weg terug naar de stad van zijn hart.
Een schoolperiode met ups en downs
Kamiel wordt geboren aan de Mechelsevest tijdens de Tweede Wereldoorlog en groeit samen met zijn oudere broer en jongere zus op in Leuven in de Heilige Geeststraat. Hij start zijn schoolperiode in Mater Dei en loopt ook even school in het Wandelingsinstituut. De lagere school brengt hij vooral door op de Sint-Jansschool aan de Brusselsepoort. In de volksmond werd die destijds ook wel de ‘slabberdoeken’ genoemd omdat de broeders een zwart gewaad droegen met een witte bef. “Ik heb het 6de leerjaar er niet gedaan, waar ik nu wel wat spijt van heb, want het had een goede basis geweest voor het middelbaar. In het 6de kreeg je immers al enkele lessen Latijn.” Hij start zijn middelbaar op het Atheneum, waar nu de faculteit Economie van de KU Leuven is, met Latijn. “Dat was niets voor mij. Ik heb mijn jaar moeten herdoen in de moderne en koos nadien voor de studierichting economie. In mijn 4de jaar ben ik ziek gevallen, waardoor ik opnieuw een jaar moest overdoen.” Ook in het hoger onderwijs kiest Kamiel voor de studierichting Economie. Al ligt hem dat toch niet helemaal en besluit hij ermee te stoppen.
Bij het kadaster
Kort daarna gaat hij aan de slag bij Brouwerij Artois. Tot hij meedoet aan het toelatingsexamen om bij de staat te kunnen werken. “Ik kwam terecht bij het kadaster. Ondanks ik op voorhand niet wist wat het inhield, was het wel de beste tijd van mijn carrière, want ik kon veel buitenkomen. Na een tijd besloot ik dan ook mee te doen met de examens voor landmeter, maar door familiale omstandigheden kon ik geen examens afleggen. En in een derde keer een jaar overdoen had ik geen zin.”
Met dank aan de gitaarlessen
In zijn vrije tijd doet Kamiel aan turnen en zit hij in de jeugdbeweging. Tijdens een optreden van verschillende turnverenigingen op Leuven Kermis leert hij zijn vrouw kennen. De vonk slaat helemaal over tijdens de avonden dat ze televisie kijken voor de winkeletalages. Na een tijd moet hij echter een keuze maken: de jeugdbeweging of zijn vrouw. Zij mag immers weinig buiten wegens een strenge opvoeding. De keuze is snel gemaakt, al duurt het nog enige tijd eer Kamiel binnen mag in het gezin. “Het was dankzij haar broer die gitaarlessen wou van mij, dat ik eindelijk haar ouders kon overtuigen dat ik een goede kerel was.”
Een diploma economie en een roeping in het onderwijs
In 1969 worden Kamiel en zijn vrouw de trotse ouders van een zoon. Twee jaar later volgt er een dochter. In diezelfde periode beslist Kamiel om toch terug economie te gaan studeren. Deze keer ‘s avonds in een hogere handelsschool in Brussel en na 5 jaar studeren behaalt hij zijn diploma. Ondertussen blijft hij bij het kadaster werken. Hij werkt er in totaal 17 jaar tot hij beslist om in het onderwijs te gaan. Eerst geeft hij in Duitsland les aan de kinderen van de militairen die daar gestationeerd zijn. Daarna komt hij in Oostende en Aarschot terecht voor hij solliciteert bij de hogere handelsschool in Aalst. “Daar ben ik gebleven tot ik in 1998 in pensioen ging. Een jaar later werd mijn eerste kleinzoon geboren.”
Tijd voor hobby's en vrijwilligerswerk
In het begin van zijn pensioen houdt Kamiel zich bezig met het oppassen op de kleinkinderen, maar intussen zijn ze al jongvolwassen en zelfstandig. Ondertussen heeft hij zijn oude hobby's zoals tekenen, schilderen en muziek maken terug opgenomen. “Daar had ik door drukte helaas geen tijd meer voor. Toen ik in pensioen ging, heb ik me ingeschreven aan de academie en heb zo 4 jaar getekend.” Daarnaast zet hij zich ook in voor ontwikkelingssamenwerking. “Ik ben daar heel toevallig ingerold, maar dat sprak me zo aan dat ik, samen met nog enkele anderen, een organisatie heb opgericht voor wezen en gehandicapten in Peru. Ik ben er 2 jaar voorzitter geweest, voor ik de organisatie heb overdragen aan de ondervoorzitster. Enkele jaren later werd de organisatie om organisatorische redenen opgedoekt. Mensen onderschatten vaak hoeveel werk daar in kruipt. Dat is bijna een voltijdse baan.” Momenteel is Kamiel vrijwilliger op het secretariaat van de parochie. Niets doen is voor hem een straf.