Van agent tijdens het Heizeldrama tot veldwachter in Oosterzele: Yves Asselman nog vijf jaar langer korpschef.

Als politieagent in Brussel maakte hij het Heizeldrama mee, hij was hoofdveldwachter in het landelijke Oosterzele en korpschef worden was eigenlijk zijn ambitie niet. “Mijn ervaring bij het Heizeldrama heeft later mensenlevens gered.”

In 1980 kwam de jongensdroom van Yves Asselman uit. Hij kon aan de slag als politieagent in Brussel-Stad. Vader Asselman stond er niet voor te springen en zag zijn zoon liever onderwijzer worden. “Het politie-uniform sprak mij aan”, vertelt hij. “En ik wou niet de hele dag achter een bureau zitten, ik wilde iets met mensen doen.” Asselman bekommerde zich in de hoofdstad om verkeersongevallen, vechtpartijen en diefstallen. “Dat was het leuke aan de job, je wist nooit wat je die dag op je bord zou krijgen. De paus die op bezoek kwam, of de Amerikaanse president. Ik heb het allemaal meegemaakt.”

Het Heizeldrama

Op 29 mei 1985 is Asselman vanop de eerste rij getuige van een van de grootste voetbaltragedies die ons land heeft gekend, het Heizeldrama. Tijdens de finale van de Europacup I tussen Juventus en Liverpool breekt er paniek uit en talloze supporters werden vertrappeld. 39 mensen kwamen om en er vielen vierhonderd gewonden. Asselman tekent het plan van het Heizelstadion alsof het gisteren was. “Het was alsof er een aanslag was gebeurd. De chaos en de paniek die ik daar gezien heb, zullen mij voor altijd bijblijven. Sindsdien ga ik zelf niet zomaar naar grote evenementen, enkel als ik ergens kan zitten waar ik zicht heb op de uitgang.”

“Die ervaring heb ik later ook gebruikt als korpschef. Of het nu Windo Rock in Oosterzele, Bruisend Balegem of de voetbaluitzendingen op groot scherm in Merelbeke waren, overal vroeg ik me af Wat als er hier paniek zou uitbreken? Sommige mensen vroegen me wel eens of ik niet overdrijf. Maar integendeel. Ik sta erop dat er vlak voor een evenement nog een laatste controle gebeurt. En ik denk dat ik daar mensenlevens heb mee gered.”

Hoofdveldwachter

“Bij een bepaalde editie van Windo Rock zaten de medewerkers van het festival gezellig samen in een tent. Ze zouden er die nacht overnachten. Ik deed nog een laatste toer door die tent en ik begon hoofdpijn te krijgen. Uiteindelijk bleek dat door een kacheltje te komen waarmee ze de tent verwarmden. Maar er was helemaal geen afvoer naar buiten. Ik heb dat toen opgelost, maar als ik toen geen laatste controleronde had gedaan, waren er misschien medewerkers in hun slaap overleden aan een CO-vergiftiging.”

Dat de Merchtemnaar in Oosterzele terechtkwam, dankt hij aan een telefoontje van Johan Van Hecke, de toenmalige CVP-burgemeester. “Er was een plaats vrij als hoofdveldwachter bij de landelijke politie. Maar ik had weinig zin om mijzelf bij alle politieke partijen te gaan verkopen. Maar ik ben uiteindelijk unaniem verkozen in de gemeenteraad, ook al was commissaris worden mijn ambitie niet. Johan was een zeer goede burgemeester. Van hem heb ik geleerd om gemeenschapsgericht te denken: zeer toegankelijk en laagdrempelig.”

Onverwacht korpschef

Een jaar later, bij de politiehervorming en de indeling in politiezones, is Asselman een van de 27 kandidaten om korpschef te worden van de nieuwe politiezone Rhode & Schelde. “Maar commissaris Jean-Pierre Claerebout van Merelbeke had een grotere gemeente onder zich, had hogere diploma‘s en was actief bij een liberale burgemeester. Ook Melle en Destelbergen hadden een liberale burgemeester, en ik was de enige die bij een CD&V-burgemeester actief was. De kaarten lagen dus niet goed voor mij, en ik zei Jean-Pierre dat ik me zou terugtrekken als wij de enige twee overgebleven kandidaten zouden zijn. Intussen viel de ene na de andere klinkende naam af bij de selectieproeven, dus wat had ik te verliezen?”

Maar Asselman verloor niet. De vier burgemeesters wilden hem unaniem voordragen. “Ik was sprakeloos. Ik was al blij dat ik door die proeven geraakt was en eigenlijk wilde ik liever op het veld blijven staan in plaats van trainer te worden. En ik wilde me aan mijn afspraak met Jean-Pierre Claerebout houden en me terugtrekken, maar hij zag het niet meer zitten. Ik had het hem van harte gegund, maar ik ben uiteindelijk unaniem in de politieraad verkozen.”

Extra journaal

Asselman trok zich terug in de abdij van Tongerlo om zijn masterplan voor de politiezone uit te tekenen. “Er was veel te doen: de gebouwen in de vier gemeenten waren verouderd, de wagens waren verouderd en de computersystemen waren dat ook. Mee aan de wieg staan van zo‘n grote hervorming was een unieke kans voor mij. In 2004 ben ik tot hoofdcommissaris benoemd, uit erkentelijkheid omdat ik mee de hervorming heb uitgetekend.”

De man die zijn jongensdroom waarmaakte en politieagent wilde worden, staat nu al twintig jaar aan het hoofd van een politiezone. “Het was geen liefde op het eerste gezicht, maar de liefde is gegroeid. En de liefde is nog nooit zo groot geweest.” Dat bewijst de korpschef, want in plaats van met pensioen te gaan – donderdag wordt hij 60 – verlengt hij zijn mandaat met vijf jaar. En niet door het zoveelste curriculum vitae voor te lezen bij de commissie, maar met een origineel filmpje. VTM-nieuwsanker Cathérine Moerkerke, de buurvrouw van Asselman, kondigt in een ‘Extra Journaal’ het nieuwe mandaat van Asselman aan. Het bewijst dat de politiebaas nog vol energie zit. “Ik heb zelfs nog nooit aan mijn pensioen gedacht. Ik kom fluitend naar mijn werk en ik ga ’s avonds fluitend weer naar huis. Dat is de definitie van een gelukkige mens.”

American Dream

“Ik ben onderaan de ladder begonnen”, zegt Asselman fier. “En nu sta ik bovenaan. Dat is de American Dream, hé. Wat mijn speerpunt is? Tevreden medewerkers. Bij een tevredenheidsonderzoek van de KU Leuven bleken onze cijfers zodanig goed dat ik hen opgebeld heb om te vragen of ze zich niet vergist hadden. Nee, antwoordden ze me. Uw politiezone is atypisch in Vlaanderen. Maar dat vind ik dus belangrijk. Je moet je mensen waarderen en een aangename werkomgeving maken. En als er collega‘s privéproblemen hebben, geef ik hen de tijd om daarmee om te gaan. Daarna kunnen ze zich dan weer volop op hun werk gooien. Mensen die bij de politie komen, hebben sowieso een probleem. En hoe kunnen we de mensen helpen als we zelf niet eens tevreden zijn?”

Inwoners van de politiezone Regio Rhode & Schelde kunnen met hun vragen, problemen of meldingen rechtstreeks terecht bij korpschef Yves Asselman. Om praktische redenen dien je wel vóóraf een afspraak te maken op het telefoonnummer 09 363 71 71 (vragen naar Mevr. Selina Vanpachtenbeke ) of via email.