30 jaar Cel Vermiste Personen, 30 jaar Alain Remue

Op 4 september 2025, in het complex Géruzet in Etterbeek, werd de CVP in de bloemetjes gezet en deze 30ste verjaardag uitgebreid gevierd. Tegelijkertijd was het een symbolisch moment, want na 30 jaar geeft commissaris Alain Remue de fakkel door aan commissaris Gerry Van Loock. 

Verdwenen meisjes

We nemen je even mee terug naar de zomer van 1995: in juni verdwijnen twee kleine meisjes, Julie en Mélissa, in augustus An en Eefje. Twee dubbele verdwijningen die ons land helemaal op zijn kop zetten. De druk op politiek, justitie en politie is enorm en de bevolking eist opheldering. Op dat moment komt een jonge en pas afgestudeerde Alain Remue terecht bij het toenmalige CBO, het Centraal Bureau voor Opsporingen, afdeling criminaliteit tegen personen. Voor welgeteld twee dagen, want – voor het eerst in de geschiedenis – wordt een specifieke eenheid opgericht die zich enkel bezighoudt met verdwijningen. Hij springt op de trein van de vermissingen, zonder te weten waar die naartoe rijdt en wordt later zelf de machinist van een team dat ondertussen al 30 jaar maar één doel voor ogen houdt: mensen een antwoord geven, goed of slecht.

“Slecht nieuws is zoveel beter dan geen nieuws” 

Alain Remue 

Het gaat al lang niet meer enkel om de onrustwekkende verdwijning van kinderen; ook dementerende mensen of Belgen in het buitenland worden opgespoord. De Cel komt ook in actie bij de ontdekking van niet-geïdentificeerde lichamen (of lichaamsdelen) bij bijvoorbeeld zoekacties in water. In die 30 jaar is de CVP dé referentie geworden.

Antwoorden geven

Het team, dat ondertussen 17 leden telt, heeft één doel voor ogen: antwoorden geven aan ouders, aan nabestaanden, aan al wie iemand mist. Tussen de oprichting van de CVP in 1995 en eind 2024 zijn er maar liefst 32 683 dossiers rond onrustwekkende verdwijningen behandeld. Daarvan zijn er 31 926 afgesloten (in meer dan 28 000 dossiers werd de vermiste levend teruggevonden). Nog 757 dossiers staan open; de verdwenen Liam is daar een voorbeeld van. Het is een dossier dat ook vandaag nog knaagt aan Alain Remue: het niet terugvinden van die kleine jongen (die hij was in 1996) ziet hij als een mislukking.

De ene zaak kon op meer mediabelangstelling rekenen dan de andere. Dossiers als die van Dutroux, de moord op Annick Van Uytsel in 2007, de kasteelmoord uit 2012 en de moord op Julie Van Espen uit 2019 blijven bij velen hangen, maar lang niet elke verdwijning haalt de krantenkoppen.

 In een vijfdelige podcast van Het Laatste Nieuws blikt Alain Remue terug op de meest spraakmakende dossiers in zijn loopbaan.

“30 jaar, meer dan 32 000 dossiers en een ophelderingspercentage van 97%. Niet iedereen kan het hoofd koel houden wanneer er een mensenleven op het spel staat, of een evenwicht vinden tussen empathie voor een slachtoffer of zijn naasten en de methodische nauwgezetheid die nodig is voor een onderzoek. Laten we deze vrouwen en mannen eren, die met hun menselijkheid, inzet en professionaliteit elke dag bijdragen aan de successen van de Cel Vermiste Personen”

Eric Snoeck, commissaris-generaal van de Federale Politie 

Emotionele huldiging

De Cel Vermiste Personen werd uitgebreid gehuldigd op 4 september. Er waren een aantal toespraken, de commissaris-generaal mocht de eerste vier herdenkingsmunten voor het 30-jarige bestaan van de Cel uitreiken en de echtgenotes van Alain Remue en Gerry Van Loock werden letterlijk in de bloemetjes gezet. Af en toe moesten de genodigden een traan wegpinken. Er werd stilgestaan bij zij die overleden in die 30 jaar: piloot Hedwig Devos en luchtwaarnemer Lieven Vlaeminck kwamen in januari 2003 om het leven bij een ongeval met een Cessna tijdens een (foto)opdracht voor de CVP. In 2011 stierf Olivier Rouxhet, een ervaren duiker bij de civiele bescherming en goede vriend van Alain Remue. Hij zocht naar de vermiste zusjes Alison en Amélia.

“30 jaar Cel is 30 jaar levens redden” 
 minister Quintin

“Zonder jou was de geschiedenis niet dezelfde geweest" minister Verlinden over Alain Remue

“Het is een bewogen treinrit geweest” 
Alain Remue

Het laatste woord gaf Alain Remue aan de papa van Julie Van Espen, “een meisje dat werd weggepakt door een stuk ellende”. (De 23-jarige Julie werd verkracht en vermoord door de 39-jarige Steve Bakelmans. Haar lichaam werd twee dagen later teruggevonden in het Albertkanaal.) Erik Van Espen is het team enorm dankbaar dat zijn dochter is teruggevonden.

“Slachtoffers zijn nooit op de verkeerde plaats op het verkeerde moment. Enkel de daders” 

Erik Van Espen

Fantastische carrière

“Ondanks alle gruwel en de vele confrontaties met de meest donkere kant van de maatschappij, kan ik terugblikken op een fantastische carrière”, vertelt Alain Remue. “Mijn job heeft me altijd veel voldoening gegeven; ik zie het als een voorrecht dat ik hem mocht uitoefenen. Ik ben dan wel het uithangbord geweest, toch is het dankzij mijn hele team dat we zo’n mooie resultaten hebben behaald. Heel vaak hebben wij het verschil gemaakt en daar doen we het voor.”

“Ik wil herinnerd worden als de man die zich met hart en ziel voor de Cel Vermiste Personen heeft ingezet” 

Alain Remue

Gerry Van Loock neemt over

Nu Alain Remue na 47 jaar dienst op zijn 65^ste met pensioen gaat – en zal genieten van zijn eerste kleinkind en vele motorritjes - geeft hij eind september met een gerust hart de fakkel door aan commissaris Gerry Van Loock. Als diensthoofd van het FAST (Fugitive Active Search Team) van de Federale Politie joeg hij de laatste zes jaar op voortvluchtige criminelen. Hij maakte eerder al deel uit van de CVP, van juni 2011 tot november 2019, als hoofdinspecteur in de rol van operationeel coördinator.

Wat drijft commissaris Van Loock om het roer over te nemen? “De eenheid ligt mij na aan het hart, maar dat geldt natuurlijk ook voor het FAST. Het fundamentele verschil is dat je, in tegenstelling tot bij het opsporen van een voortvluchtige, bij de opsporing van een vermiste soms het verschil maakt in een mensenleven, m.a.w. het verschil tussen leven of dood. Maar in feite doen beide eenheden hetzelfde, met name zoeken naar mensen, alleen de finaliteit is verschillend.”

Recht op de waarheid

“Ik ga uiteraard geen kopie worden van Alain,” gaat Gerry Van Loock verder, “maar het DNA van de eenheid, d.w.z. de humane betrokkenheid, gaan we absoluut als leitmotiv behouden. Hetzelfde geldt voor de heldere communicatie, in eerste instantie naar de familie en/of nabestaanden, want zij hebben recht op eerlijke informatie, op de waarheid. En bij uitbreiding de communicatie naar de buitenwereld toe. Maar er zijn ook uitdagingen voor de Cel: zo denk ik in eerste instantie op technologisch vlak, op het vlak van internationale politiesamenwerking, de samenwerking met de academische en technologische wereld enz. De Cel moet de referentie-eenheid zijn als het gaat om kennis en expertise inzake lokalisatie en gespecialiseerde opdrachten inzake ‘Search’ en dit zowel in het kader van onrustwekkende als criminele verdwijningen. Want in criminele zaken waar het lichaam van het slachtoffer ontbreekt, is er volgens mij sprake van een vermist lichaam. De wetgever heeft de Cel in dit soort zaken een duidelijke opdracht en mandaat gegeven die we plichtsbewust zullen uitvoeren.”

Niet-geïdentificeerde lichamen

Tijdens de overstromingen in Luik (juli 2021) was commissaris Van Loock de eerste vijf dagen plaatsvervangend diensthoofd Cel Vermiste Personen. “Ik heb toen geleerd dat er op het vlak van crisisbeheer ook een duidelijke rol is weggelegd voor onze eenheid. Het uitwerken van een duidelijk kader van onze opdracht in een dergelijke situatie is meer dan noodzakelijk. Daarnaast is er ook nood aan het verder uitbouwen van onze afdeling ‘niet-geïdentificeerde lichamen’, waartoe ook het beheer en de opvolging van de DNA-databank vermiste personen behoren.”

“And last but not least staan er vandaag meer dan 750 verdwijningen open, dat zijn 750 families die wachten op een antwoord. Voor de aanpak van deze zogenaamde ‘cold cases’ moet ook een eenvormige aanpak worden uitgewerkt. Het grote voordeel dat de Cel heeft, is dat om het even welke partner ons wil helpen bij het terugvinden van de vermiste persoon.”

Een baken van licht en hoop

“Ik heb alle vertrouwen in de toekomst en samen met de groep van collega’s rondom mij zullen we ervoor zorgen dat de Cel Vermiste Personen een baken van licht en hoop blijft in donkere tijden/dagen”, besluit Gerry Van Loock. “Antwoorden geven, daar gaat het om!”

We wensen Alain Remue van harte te bedanken voor al die jaren van niet-aflatende inzet en laten hem genieten van een deugddoend pensioen. We maken van de gelegenheid gebruik om commissaris Van Loock veel succes toe te wensen.